Ξεκινάω κατευθείαν το νέο μου άρθρο κάνοντας την εξής ερώτηση. Τι μας ενδιαφέρει περισσότερο; Να είναι καλή η σχολική επίδοση των μαθητών ή να είναι καλή η συμπεριφορά τους εντός του σχολικού περιβάλλοντος; Νομίζω η απάντηση όλων, γονέων και εκπαιδευτικών, θα είναι χωρίς δεύτερη σκέψη η συμπεριφορά. Όμως η απάντησή μας αυτή έχει βάση στην πραγματικότητα; Δυστυχώς, η καθημερινότητα και το "πώς" αυτή εξελίσσεται μας αποδεικνύει το αντίθετο.
Μιας και το πεδίο απασχόλησής μου είναι το Δημοτικό σχολείο, θα μπορούσα να πω πως σε αυτή την άτυπη μάχη προτίμησης μεταξύ σχολικής επίδοσης και καλής συμπεριφοράς, στην πραγματικότητα κερδίζει η ανάγκη ή καλύτερα η ματαιοδοξία μας για ''καλούς'' βαθμούς,για καλούς μαθητές και όχι πρωτίστως για καλούς ανθρώπους. Όμως, πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσω τις έννοιες αυτές όπως τις έχω εγώ τουλάχιστον στο μυαλό μου. Για μένα οι βαθμοί είναι ένα είδος αξιολόγησης της σχολικής επίδοσης ενός μαθητή που εκφράζονται μέσω ενός αριθμού (8,9,10) ή ενός γράμματος (Γ, Β, Α) ή μιας φράσης/λέξης (πολύ καλά, άριστα, καλά). Η αξιολόγηση είναι ένα μεγάλο θέμα, που δεν είναι επί του παρόντος προς ανάλυση, ωστόσο το μόνο σίγουρο είναι πως για τους μαθητές του Δημοτικού σχολείου - για μένα το τονίζω - δεν πρέπει να γίνεται μέσα σε αυστηρά πλαίσια μιας και αναφερόμαστε σε ανθρώπους που δρουν, μορφώνονται και διαμορφώνονται.
Από την άλλη πλευρά, με τη λέξη συμπεριφορά δεν εννοώ το αν είναι καλή η διαγωγή του μαθητή ως προς τον δάσκαλο μόνο, αν υπακούει κι αν είναι συνεπής, αν μιλάει ή όχι μέσα στην τάξη αλλά κυρίως αναφέρομαι στη συμπεριφορά/σχέση του ως προς τους συμμαθητές του. Απαντήστε στις εξής ερωτήσεις και θα αντιληφθείτε τι περικλείει η έννοια συμπεριφορά: Είναι ο μαθητής κοινωνικός; είναι ευγενικός με τους συμμαθητές του; έχει φίλους; γυρνάει στο σπίτι χαρούμενος; σας περιγράφει σκηνικά για τους φίλους του; κρίνει και συγκρίνει τις συμπεριφορές των φίλων του; εκφράζει άποψη; αναφέρεται σε εσάς για το πώς έπαιξε μαζί τους; αναφέρεται στο αν περνάει καλά στο σχολείο; Οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις θα σκιαγραφήσουν τη συνολική του δράση εντός του σχολείου και κατ' επέκταση τα συναισθήματά του.
...τα συναισθήματα, αυτά πρέπει να μας ενδιαφέρουν αγαπητοί γονείς και συνάδελφοι. Η βαθμολογία στα τεστ πρέπει να έρχεται δεύτερη στις προτεραιότητές μας. Πρώτο μας μέλημα είναι η καλή συμπεριφορά του παιδιού/μαθητή ως απόρροια καλής συνύπαρξης και υγιούς αλληλεπίδρασης μεταξύ των συνομηλίκων του και του εκπαιδευτικού του. Όπως προείπα, δυστυχώς ανάμεσα σε αυτά τα δύο, βαθμοί και συμπεριφορά, κερδίζει σχεδόν πάντα το πρώτο αλλά όχι δίκαια...Μήπως ήρθε η στιγμή να κάνουμε την ανατροπή;
θα τα ξαναπούμε φίλοι μου...
Χ.Μ.